Što to hwizda, woła, spěwa,
što to šćerči, fifoli,
hdyž so jasne njebjo směwa
a dych ćehnje nalětni?

W haju hatach, w polu, holi
zraduje so ptačina,
swobodniši swojej woli
po ćěsnosćach zawyska.

Posylń, nalěćo, mje k wěri,
k nowej mocy, lubosći;
twoja rjanosć njech mje ćěri,
chwalić Boha z ptačkami!