Foto: © Hanka Schön
Hdźež so módrja, zelenja
Hdźež so módrja, zelenja naše hory, hajnišća,
hdźež mje strowja zetkujo w znatym słowje krajenjo:
I: Tam su moje wjesela, tam mje ćehnje, tam chcu ja. :I
Hdźež te zwony na cyrkwi
lubje rěča k wutrobi,
do wsy hlada z wječorka
pozłoćana cyrkwička:
I: Tam su moje wjesela…. :I
Hdźež tam rěka pluskoce
přez te hona domowne,
hdźež do hatka, do rěki
swěća jasne hwězdźički:
I: Tam su moje wjesela…. :I
Hdźež tam kwětki pisane
pyša łuki domjace,
hdźež tam naše polo je
žito so tam zmawuje:
I: Tam su moje wjesela…. :I
Słowa a hudźba: Handrij Zejler (1804–1872)
Spěw, tekst a noty steja pod Creative-Commons-licencu – mjenowanje awtora njekomercielnje 3.0 licenca za Němsku (CC BY‑NC‑SA 3.0).
Instrumentalna werzija za sobuspěwanje
Original ze spěwanjom
Dobyćerjo we wubědźowanju sakskeho fondsa „Čiń sobu“ w kategoriji „Žiwa dwurěčnosć“